Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onderkous]

ONDERKOUS, z.n., vr., der, of van de onderkous; meerv. onderkousen. De onderste kous van twee kousen, die gedragen worden; het tegendeel van bovenkous. Van onder en kous. In Groningen en Gelderland onderhoos.