Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onderduiken]

ONDERDUIKEN, onz. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. onder en duiken: ik dook onder, ben ondergedo-

[p. 425]

ken. Onder iets duiken: vermijd den schalken krokodil, die onder 't riet gedoken enz. Anton. Oneig., wijken: die in grijzen ouderdom en onsterflijk heldenloof voor geene stammen onderduikt. L. Trip.