Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 408]

[Onberooid]

ONBEROOID, bijv. n. en bijw., onberooider, onberooidst, meest onberooid. Niet berooid, niet verward: zoo net, zoo onberooid, zoo heerelijk begost. Max. Vermeere. Van on en berooid.