Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Onbegrijpelijk]

ONBEGRIJPELIJK, bijv. n. en bijw., onbegrijpelijker, onbegrijpelijkst. Van on en begrijpelijk. Wat niet begrepen kan worden. Van hier: onbegrijpelijkheid. Voor onbegrijpelijk zeiden de ouden onbegrijpig.