Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O(1804-1806)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Onaanbiddelijk] ONAANBIDDELIJK, bijv. n., zonder trappen van vergrooting. Van on en aanbiddelijk. Dat niet moet aangebeden worden. Vorige Volgende