Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Omslag]

OMSLAG, z.n., m., des omslags, of van den omslag;

[p. 374]

meerv. omslagen. Eene wending naar eene andere plaats heen, die met eenen slag geschiedt: bij d'ommeslag des zeyls. Oudaan. Dat om iets anders omgeslagen wordt: de omslag (in sommige oorden van Neerland, het omslag) van een boek. Ik zend u dezen brief onder omslag. Slommer, bezigheid: eenen grooten omslag hebben. Iets met eenen grooten omslag verhalen. Al hetgene, dat tot een ding behoort: om Gods kerktent op te bouwen met al zijn' ommeslag. N. Versteeg. Met aanzienlijken omslagh van hofstaat en krijgsgevolgh. Hooft. Een weg, die ergens eene bogt maakt, en dus als een omweg is, heet bij Kil. ook omslag. Zetting van gemeene lasten: eenen omslag maken. De omslaaghen, naaderhandt te doen over 't geheele Landt. Hooft. Van hier: omslagtig. Van om en slag.