[Omleiden]
OMLEIDEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. om en leiden: ik leidde om, heb omgeleid. Door eenen omweg leiden: maer Godt leydde het volck omme. Bijbelv. Met zich in gezelschap omvoeren: eene vrouw met zich omleiden. Naar zijnen wil omwenden: wij leyden daermede haer geheel lichaem om. Bijbelv. Oneig., verschalken, om den tuin leiden: hij wist hem aardig om te leiden. Van hier: omleiding, oneig., eene omschrijving.
Auteursrechtvrij