[Nooden]
NOODEN, bedr. w., gelijkvl. Ik noodde, heb genood. Verzoeken, anders noodigen: iemand ter begrafenis nooden. Te gast - ter maaltijd nooden. Hare genoodde zijn in de diepte der hellen. Bybelv. Lust, daer hem de tijt toe noodt. Poot. Dat ze elk tot rouw en droefheit nood. N. Versteeg. Het woord drukt, eigenlijk, uit door dringende, ook vriendelijke beweegreden, tot eene zaak overhalen; van nood.
Auteursrechtvrij