[Noen]
NOEN, z.n., m., des noens, of van den noen; zonder meerv. Een brabandsch woord, beteekenende middag, bij de Friezen noon: of de noen, dan of een avontstont beter is enz. Cats. Beijde kloeck strijdende tot op den noen. K. v. Mand. Na den noen slapen. De voornoen, de nanoen. In het oude liedje op G. van Velzen komt het voor:
Sij rolden hem daer drie daghen lank,
Drie daghen voor den noene.
Zamenstell.: noenmaal, noenrust, noenslaap, middagslaap: sij sliepen haer noenslape. Byb. 1477. Ook noenslaapje, - noenstonden, middaguren van elven tot een, noentijd, middag: omtrent die noentijt. Clar. Spieg. In het neders. is het die none, eng. noon. Het is uit het lat. nona, de negende, dat is het negende uur. In de kloosters is de noen het negende uur van den dag, van 'smorgens zes uur afgerekend, dus drie uur des namiddags.
Auteursrechtvrij