[Niezen]
NIEZEN, onz. w., gelijkvl. Ik niesde, heb geniesd. De lucht met eene sterke beweging uit den neus stooten; anders fniezen: ik moet van snuif niezen. Van hier niezing: elck eene syner niesingen doet een licht schijnen. Bybelv. Zamenstell.: nieskruid, nieswortel.
Niezen, hoogd. niesen, opperd. niesten, in de Monzeeisch. gloss. niusan, eng. to sneeze, deen. nyse, zw. nysa, njusa, angels. niesan, ijsl. nera. Alles is van den klank gevormd.
Auteursrechtvrij