Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Neuzelen]

NEUZELEN, bedr. w., gelijkvl. Ik neuzelde, heb geneuzeld. Voordd., werkw. van neuzen. Naauw besnuffelen. Bij Kil. komt het ook onz. voor, in den zin van door den neus spreken, hoogd. nieseln. Van hier neuzelaar, snuffelaar.