Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nepent]

NEPENT, z.n., o., des nepents, of van het nepent; zonder meerv. Een kruid, welks sap, in wijn gemengd, de droefheid zoude verdrijven: zij is 't ne-

[p. 277]

penth, dat hertzeer weet te stillen. De Deck. Uit het gr. νηπενθες, zonder droefheid.