Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederzakken]

NEDERZAKKEN, (neerzakken) onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en zakken: ik zakte neder, ben nedergezakt. Naar beneden zakken: uit de lucht op aerden nedersacken. Cats. Van hier nederzakking (neerzakking).