Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nedertellen]

NEDERTELLEN, (neertellen) bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en tellen: ik telde neder, heb nedergeteld. Met naauwkeurigheid tellen: ik telde hem het geld op de tafel neer.