[Nederroepen]
NEDERROEPEN, bedr. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en roepen: ik riep neder, heb nedergeroepen. Door roepen afbrengen, naar beneden doen komen; die vuur en zwavel van den hemel op den booswicht zoudt kunnen nederroepen. Sels.
Auteursrechtvrij