Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederrijden]

NEDERRIJDEN, onz. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en rijden: ik reed neder, heb en ben nedergereden. Naar beneden rijden: in 't nadrend nederrijden. Poot. Ook met eenen vierden naamval: hij reed den weg op en neder.