Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederkruipen]

NEDERKRUIPEN, onz. w., ongelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en kruipen: ik kroop neder, heb en ben nedergekropen. Naar beneden kruipen. Ook met eenen vierden naamval: de kamers op en nederkruipen.