Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederkaauwen]

NEDERKAAUWEN, (neerkaauwen) onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en kaauwen: ik kaauwde neder, heb nedergekaauwd. Geld. en gron. woord, voor herkaauwen, ook het herkaauwde neerzwelgen.