NEDERGAAN, onz. w., onregelm. Van het scheidb. voorz. neder en gaan: ik ging neder, heb en ben nedergegaan. Naar beneden gaan. Maer Jona was nedergegaen aan de zijden van 't schip. Bybelv. Oneig., dalen: hetzij de jonckheydt rijst, of datze nedergaet. Cats. In onheil komen: hooge zaeken, die
[pagina 251]
[p. 251]
haeren heer bedorven, en jammerlijk deên nedergaen. Poot. Ook moet eenen vierden naamval: hij ging het huis op en neder.
Auteursrechtvrij