Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nederboffen]

NEDERBOFFEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. neder en boffen: ik bofte neder, h nedergeboft.

[p. 247]

Met eenen bof van boven werpen. Bij Hooft vindt men het woord.