Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nawandel]

NAWANDEL, z.n., m., des nawandels, of van den nawandel; zonder meerv. De daad van nawandelen. Hooft gebruikt het oneig. voor navolging: gelijk wij tot naawandel van onzer maaghen achtbaare werken worden aangedreeven. Van na en wandel.