Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Naschallen]

NASCHALLEN, bedr. en onz. werkw., gelijkvl. Van

[p. 219]

het scheidb. voorz. na en schallen: ik schalde na, heb nageschald. Naklinken, bedr.: leert den bosschen dij naeschallen. v. Mand. (Resonare doces Amaryllida sylvas.) Onzijd.: die klavecim schalt veel te lang na.