Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Naleppen]

NALEPPEN, bedr. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. na en leppen: ik lepte na, heb nagelept. Leppend nagooijen, in de gemeenzame verkeering. Naleppen is ook met kleine en herhaalde teugen nadrinken. Zie leppen.