Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[p. 199]

[Nagepeins]

NAGEPEINS, (nagepeis) z.n., o., van het nagepeins; zonder meer. Stille, diepe overweging van eene zaak, die reeds verrigt is; vermoeden, achterdocht: niet sonder nagepeijs. Cats.