Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Nachtbraken]

NACHTBRAKEN, onz. w., gelijkvl. Ik nachtbraakte, heb genachtbraakt. 's Nachts bezig zijn: gij zelve hebt genagtbraakt, om agter den Latijnschen stijl van Romes Vraagbaaken te koomen. M.L. Van hier nachtbraking.