Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Moude]

MOUDE, z.n., vr., der, of van de moude; zonder

[p. 158]

meerv. Een Gron. en Friesch woord, in de beteekenis van fijne aarde. Bij M. St. wordt het reeds gevonden: onder de moude. Ter wouden brengen, ter aarde brengen. De verwisseling van u en l bekend zijnde, zoo ziet elk, dat het woord tot mul behoort.