[Moot]
MOOT, z.n., vr., der, of van de moot; meerv. mooten. Schijf van eenen visch:
'k Heb hier ook geitekaes, en mooten met een' staert,
Van dus een' dikken ael. Poot.
Hooft gebruikt het ook van andere dingen: Sonoij ried een moot ten midde uit den Haarlemmer dijk te snijden. Het woord is zeker uit eene bron met het lat. meto, ons maden, maaijen, moesog. maitan, snijden. Verkleinw. mootje.
Auteursrechtvrij