Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Misvormen]

MISVORMEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. mis en vormen: ik misvormde, heb misvormd. Mismaken: hierop moet noit druk noch ouderdom uw pril gelaet misvormen. Poot. Van hier misvormig, misvormigheid, misvorming.