Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Misvoeden]

MISVOEDEN, bedr. w., gelijkvl. Van het onscheidb. voorz. mis en voeden: ik misvoedde, heb misvoed. Geen genoegzaam voedsel toedienen: des lijfs, te lang misvoedt. Vond. Van hier misvoeding.