Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Misgeboorte]

MISGEBOORTE, z.n., vr., der, of van de misgeboorte; meerv. misgeboorten. Eene onvoldragene vrucht, of ook een mismaakt schepsel. Oneig.: afschuwelijke misgeboorten van eene dweepzieke verbeelding.