Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Medewillen]

MEDEWILLEN, (meêwillen) onz. w., gelijkvl. Van het scheidb. voorz. mede en willen: ik wilde mede, heb medegewild. Begunstigen: zoo lang hem 't geluk meêwilde. Hooft.