Nederduitsch taalkundig woordenboek. M, N. O

[Mede]

MEDE, (meê) z.n., vr., der, of van de mede; zonder meerv. Een drank, die, door gesting, uit honig en water, of andere vloeistoffen, toebereid wordt: met de zoete meede. Hooft. Van hier medig: medig bier.

[p. 47]

Mede, hoogd. meth, deen. miod, mod, zw. mjod, eng. mead, angels. medo, meodu, maethe, wallis. med, boh. medu, middeleeuw. medo, meda, medus. Het stamwoord is het slavon. med, honig, in het rus. med, pool. meod, litth. meddus.