[Matten]
MATTEN, bedr. w., gelijkvl. Ik matte, heb gemat. Mat maken: men mat hem door veel aenspraek niet. Vond. Met duizent angsten, elk bequaem een borst te matten. Poot. Laat donkre zaeken nu ervaere harssens matten. Poot. Het zam. afmatten is meest in gebruik. In het ijsl. is het maeda, eng. to mate.