[Mak]
MAK, bijv. n. en bijw., makker, makst. Tam, niet wild: een mak paard. Een wild paard mak maken. Iemand mak maken, beteugelen, weerhouden. Hij is zoo mak als een schaap. Er gaan vele makke schapen in een hok, bezadigde menschen schikken zich wel.
Auteursrechtvrij