Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Louwmaand]

LOUWMAAND, z.n., vr., der, of van de louwmaand; meerv. louwmaanden. De eerste maand des jaars, januarij anders genaamd. Zij draagt haren naam, volgens Kil., naar louwe, eene wet, eng. law, fr. loi; bijzonder naar de huwelijkswetten, die, in die maand, plagten v[o]ltrokken te worden. Volgens anderen, naar louwe, of lauwe, wet, d.i. regering; welke beteekenis dit woord oul. ook gehad heeft; en dus zou deze maand louwmaand heten, omdat hier te lande, oudtijds, meest in deze maand de regering veranderd werd. Nog anderen meenen, dat louwmaand zoo veel zegt, als loe - louw - of looi-

[p. 781]

maand, van looijen, leder looijen, waarvoor men oulings ook loewen zeide, zijnde eene hantering, welke oudtijds in deze maand, bijzonder zou geoefend zijn, uit hoofde van de meenigte van ossenhuiden, die de niet lang verleden slagttijd had opgeleverd.