Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Linnen]

LINNEN, z.n., o., des linnens, of van het linnen; het meerv. linnens is van meer soorten gebruikelijk. Lijn-

[p. 756]

waad: hij werckt op 't ingewand, gelijck de loog op 't linnen. De Deck. Een koopman in linnen. Dat van linnen gemaakt is: het linnen nazien. Van hier het onveranderlijke bijv. n. linnen: linnen kousen. Zamenst.: linnenkas, linnenkist, linnenkooper, linnenkraam, linnennaald, het linnennaaijen, een handwerk, linnennaaister, linnenwever, enz. Zie lijn.