Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Liefkozen]

LIEFKOZEN, bedr. w., gelijkvl. Ik liefkoosde, heb geliefkoosd. Zijne liefde en teedere betrekking, door streelen, vleijen, zoete woordjes en andere handelingen, aan den dag leggen: de moeder liefkoost het teedere

[p. 735]

wichtje. Van hier liefkozer, liefkozerij, liefkozing. Van lief en kozen, spreken, dat buiten zamenstelling niet gebruikt wordt.