Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Liefhebben]

LIEFHEBBEN, bedr. w., onregelm. Ik had lief, heb liefgehad. Beminnen, lieven: God liefhebben boven alles. Van hier liefhebber, liefhebberij, liefhebster.