Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Leur]

LEUR, bij Kil. lore, leure) z.n., vr., der, of van de leur; zonder meerv. Dit woord, dat uit het lat. lora, hoogd. lauer, ontstaan is, beteekent eenen drank, welken men krijgt uit de, reeds geperste, druiven, door

[p. 722]

er water op te gieten en haar andermaal te persen. Het zamengest. leurwijn is nog somtijds in gebruik.