Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Lavoor]

LAVOOR, z.n., o., des lavoors, of van het lavoor; meerv. lavooren. Een verouderd woord, beteekenende een bekken, een lampet, eene waschkan. Van het fr. lavoir, middeleeuw. lavarium, uit het lat. lavare, wasschen.