Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Lanterlu]

LANTERLU, (lanturlu), z.n., o., van het lanterlu; zonder meerv. Een zeker kaartspel. Lanterlu hebben, vijf kaarten van eene kleur, in dat spel, hebben. Van hier lanterluijen, lanterlu spelen. Fr. lanturlu.