[Ladder]
LADDER, (leeder, leer, in sommige oorden des Vaderlands ledder) z.n., vr., der, of van de ladder; meerv. ladders. Een beweegbaar werktuig, om, langs deszelfs sporten, in de hoogte te klimmen: hervoeghbaare ladders. Hooft. Met eene ladder op den nek. Vond. Op eene ladder klimmen. Eene Stad met ladders bestormen. Oneig., worden de holle zijstukken van eenen boerenwagen ladders genaamd. Trapswijze vordering: en klimtge op deezen voet van de eene sporte op de aer der deugden ladder op. M.L. Tydw. Verbinding van dingen, van welken het eene telkens het andere, in volkomenheid, te boven gaat: langs de ladder der wezens tot derzelver oorsprong op te klimmen. Feith. Verkleinw. laddertje. Zamenstell: boomladder, brandladder, galgeladder, stormladder. - Laddersprong, de afrolling eens opgehangenen van de ladder.
Ladder, hoogd. leiter, Notk. leitero, Ker. hleitar, angels. hläddr, in het zwabensp. laiter, neders. ledder, eng. ladder, pool. letra. Het is zeer denkelijk, dat het woord van leiden ontstaan zij.
Auteursrechtvrij