Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kwibus]

KWIBUS, z.n., m., van den kwibus; meerv. kwibussen. In het gemeene leven, een zot: een regte kwibus. Een gek op eenen schoorsteen draagt, in Geld., ook dien naam. Misschien uit het lat. qui, quis.