[Kwelder]
KWELDER, z.n., vr., der, of van de kwelder; het meerv. is niet in gebruik. Buitendijksch land: de schapen loopen op de kwelder. Zamenstell.: kweldergras: en 't kweldergras, in vogte reeten, te meer gedeegen, fierer tiert. M.L. Tydw. Waarschijnelijk, van kwel, dat is eene wel, wegens het kwellende water, dat is, dat gestadig uit den grond opwelt.