Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kwel]

KWEL, z.n., vr., der, of van de kwel; het maerv. is

[p. 655]

buiten gebruik. Kwelling: door moeijelijke quel van lang vertoef. Hooft. De quel scheen u gheen quel. Rodenb. Het woord is weinig meer in gebruik. Van hier kwelachtig, kwellijk: zoo quellijk (zorgelijk) een krijgsdienst. Hooft. Kwellijkheid: hoewel die onderworpen zijn veel quellickheden. Rodenb. Kwel wordt ook voor wel, gebezigd. Van hier kwelwater, voor welwater. Zie wel.