Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L (1802-1803)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

(1802-1803)–P. Weiland– rechtenstatus


[Kroppier] KROPPIER, z.n., vr., der, of van de kroppier; meerv.
[pagina 624]
kroppieren. Bij Kil. kroppier, achterkroppier. Het is een ond. woord, beteekenende het verhevene deel van een paard, bij den staart; anders het gat: die in de zale niet kan, moet te vrede zijn op de kroppier te zitten. De Brune. Uit het fr. croupiere, croupe, ital. groppa.