Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Krissen]

KRISSEN, onz. w., gelijkvl. Ik kriste, heb gekrist. Een klanknabootsend woord, knitteren, gelijk eene brandende lamp somtijds doet. Zoo vertaalt Vond. de woorden van Hero aan Leander, bij Ovidius: sternuit et lumen, mijn licht krist ook.