Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Krijgen]

KRIJGEN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik krijgde, heb gekrijgd. Bedr., oorlogen: om ons te helpen, en om onze krijgen te krijgen. Bybelv. Meest wordt het onz. gebruikt: tegen iemand krijgen. Het woord begint reeds

[p. 610]

te verouderen. Van hier krijger, thands krijgsman: o praal van alle krijgers. J. Vos.