Nederduitsch taalkundig woordenboek. E-H. I-L

[Kreel]

KREEL, (kriel) z.n., vr., der, of van de kreel; meerv. kreelen. Smal boordsel: een hoed met eene gouden kreel. Van hier het werkw. kreelen: eenen hoed kreelen, met eene kreel boorden.