[Koster]
KOSTER, z.n., m., des kosters, of van den koster; meerv. kosters. Opzigter, bewarer van eene kerk. Het woord stamt af van het middeleeuw. custos, costurarius. Het vrouwl. kosteres en kosterin. Voords, van hier kosterschap. Zamenst.: domkoster.
Auteursrechtvrij